Lista składników ziołowych stosowanych w leczeniu zmian łuszczycowych jest długa. Niektóre z surowców roślinnych mają udokumentowane działanie w dobrze zaplanowanych badaniach klinicznych. Zioła są skuteczne i mają mniej działań niepożądanych niż leki syntetyczne. Wiedza na temat fitoterapii w łuszczycy stale się powiększa, a pacjenci mogą wybierać pośród wielu propozycji. Korzeń mahonii pospolitej (Oregon grape, Mahonia aquifolium) stosowana jest w postaci 10% kremu w leczeniu łagodnych i średniego stopnia skórnych zmian łuszczycowych. W badaniach klinicznych wykazano skuteczność i dobrą tolerancję kremu. Kora wierzby białej (White willow bark, Salix alba) stosowana jest z powodu obecności glikozydów fenolowych (m.in. salicyliny). Posiada działanie złuszczające i przygotowuje skórę łuszczycową na dalsze leczenie przeciwzapalne. Kora drzewa Andira araroba rosnącego w lasach amazońskich zawiera chryzarobinę, z której syntetyzowany był dawniej ditranol. Obecnie otrzymywany jest syntetycznie. Substancja ta hamuje uwalnianie prozapalnych cytokin i podziały keratynocytów, poprzez hamowanie syntezy DNA i szeregu enzymów komórkowych. Psoraleny uwrażliwiają skórę na działanie promieni UV A. Do tych substancji zalicza się m.in. furokumaryny z aminka większego (Ammi majus), dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum). Krem z olejem awokado (Persea Scheffer) i witaminą B12 (cyjanokobalamina) w badaniach klinicznych wykazał skuteczność porównywalną do pochodnych witaminy D3, przy znacznie lepszym profilu bezpieczeństwa. Kremy (0,5%) z dodatkiem aloesu (Aloe vera) wykazywały skuteczność w stosowaniu 3 x dziennie i duże bezpieczeństwo. Działanie terapeutyczne w łuszczycy przypisywane jest substancji zwanej aloiną, która należy do grupy antranoidów. Olej z wiesiołka (Evening primrose, Oenothera) jest bogatym źródłem kwas gamma-linolenowego (GLA), który zmniejsza reakcję zapalną w wielu chorobach. Normalizuje przemiany eikozanoidów i wyhamowuje nadprodukcję prozapalnych cytokin. Złocień maruna lub wrotycz maruna (Feverfew, Tanacetum parthenium) hamuje uwalnianie mediatorów reakcji zapalnej z krwinek w skórze. Ekstrakt z liści przyjmowany jest doustnie. Wykazywał pozytywny wpływ na przebieg choroby, ale mechanizm działania do tej pory nie został odkryty. Być może składnikiem aktywnym jest frakcja partenolidów. Polecamy lekturę następujących artykułów: |