 |
Łuszczyca (psoriasis) to przewlekła choroba skóry. Charakteryzuje się przewlekłym nawrotowym przebiegiem. Zmiany skórne pojawiają się w wyniku nieprawidłowego różnicowania i podziałów komórek skóry. Pomimo postępu medycznego przyczyna choroby nadal pozostaje nieznana. Występowanie zmian skórnych nie jest groźne dla życia, ale stanowi problem dermatologiczny i estetyczny dla wielu chorych. |
|
|
Łuszczyca dotyczy 1,5-3% populacji. Częściej chorują osoby rasy białej. W 40% przypadków choroba występuje rodzinnie. Pierwsze objawy łuszczycy mogą pojawić się w każdym wieku, ale szczyt zachorowań przypada na okresy 20-30 lat (typ młodzieńczy, genetyczny) i 50-60 lat (typ dorosłych, sporadyczny). Częstość występowania łuszczycy jest porównywalna u mężczyzn i kobiet, ale u kobiet obserwuje się wcześniejsze pojawianie się zmian łuszczycowych. Wyróżnia się łuszczycę zwykłą, krostkową, stawową i erytrodemię łuszczycową. Zmiany na skórze w przebiegu łuszczycy pojawiają się w wyniku nieprawidłowych podziałów i różnicowania się komórek skóry. W badaniu histopatologicznym blaszki łuszczycowej widoczny jest przerost naskórka. Jest on pofałdowany o wydłużonych soplach naskórkowych. W warstwie podstawnej naskórka zwiększa się liczba podziałów, pogrubieniu ulega warstwa kolczysta, zanika warstwa ziarnista i parakeratotyczna część warstwy rogowej. W skórze właściwej zaburzeniu ulegają sploty naczyniowe – naczynia są poszerzone i zniekształcone, a wokół nich gromadzą się limfotycy T i monocyty. W warstwie rogowej tworzą się mikroropnie Munro. Przyczyna choroby nie do końca została poznana, ale sugeruje się wpływ wielu czynników. Jedną z przyczyn jest podłoże genetyczne, poligenowe, o dziedziczeniu w sposób autosomalny dominujący. Wystąpienie choroby lub jej nawrotu często ma miejsce pod wpływem czynnika spustowego, np. infekcje, niektóre leki, stres, czynniki endokrynne (zmiany hormonalne w ciąży, menopauza), dieta, alkohol, papierosy, urazy i podrażnienia skóry, promienie UV, ukąszenia owadów i inne toksyny, choroby zapalne i infekcyjne skóry. Pierwszym objawem łuszczycy zwykłej jest pojawienie się drobnej grudki, która rozszerza się ku obwodowi i tworzy rumieniowo-złuszczającą się blaszkę łuszczycową. Blaszka pokrywa się srebrzystą łuską. W typowym obrazie zmiany chorobowe zajmują: owłosioną skórę głowy, skórę łokci, kolan i wyprostnych powierzchni kończyn oraz okolicy krzyżowej. Zmiany mogą się różnić umiejscowieniem i nasileniem w zależności od typu łuszczycy. Ponadto zmiany mogą zajmować płytkę paznokciową i stawy. Zmianom skórnym towarzyszy świąd. Ludzie chorujący na łuszczycę częściej cierpią na cukrzycę, zespół metaboliczny, otyłość, nadciśnienie i depresję. Jest to choroba obciążająca psychicznie i dlatego pacjenci powinni korzystać z porad psychologa. Polecamy lekturę następujących artykułów: |
