pielęgnacja skóry trądzikowej

Trądzik pospolity (Acne vulgaris) jest dużym problemem i dotyka aż 80% młodych osób, choć jego nasilenie bywa różne. Często po zmianach zapalnych pozostają trwałe przebarwienia i szpecące blizny, które umiejscowione na twarzy mogą przyczyniać się do obniżenia jakości życia. Terapia trądziku jest trudna i musi być prowadzona kompleksowo. Kurację dobiera się indywidualnie do pacjenta i ciężkości choroby, tak aby uzyskać najwyższą skuteczność.

W leczeniu zmian skórnych o łagodnym i umiarkowanym nasileniu stosuje się preparaty miejscowe. W ciężkich przypadkach oprócz leczenia miejscowego stosuje się leki działające ogólnoustrojowo. Terapia skojarzona przynosi więcej korzyści niż monoterapia. Zawsze jednak należy pamiętać o właściwej pielęgnacji skóry, a dopiero potem o stosowaniu leczniczych maści.

Retinoidy w postaci maści to leki pierwszego rzutu w trądziku łagodnym i umiarkowanym. Są to pochodne witaminy A, które hamują tworzenie mikrozaskórników, ograniczają liczbę dojrzałych zaskórników oraz zmniejszają liczbę zmian zapalnych na skórze. Retinoidy regulują dojrzewanie i złuszczanie mieszków włosowych, jednak nie hamują produkcji łoju. Terapię retinoidami rozpoczyna się od najmniejszych dawek, a maści nakłada się na oczyszczona skórę. W pierwszych dniach kuracji może wystąpić pogorszenie, a trwała poprawa następuje po 4-6 tygodniach. Antybiotyki i nadtlenek benzoilu mają działanie przeciwbakteryjne i antyseptyczne. Hamują rozwój bakterii Propionibacterium acnes, a tym samym ograniczają istniejące zmiany i rozwój nowych. Ponadto nadtlenek benzoilu działa złuszczająco i komedolitycznie, tj. rozpuszcza zaskórniki, ale drażni skórę. Antybiotyki stosowane miejscowo działają wolniej i słabiej. Kwas azelainowy działa przeciwbakteryjnie, komedolitycznie i delikatnie złuszczająco.

Podstawa leczenia trądziku to właściwa pielęgnacja skóry trądzikowej. Częste mycie skóry łojotokowej nie poprawia jej stanu, a szorowanie może zaostrzyć stan zapalny. Najlepsze efekty przynosi mycie palcami, gdyż myjki mogą zwiększać liczbę wykwitów z powodu rozrywania mieszków włosowych. Do pielęgnacji powinno się wybierać kosmetyki, które nie prowadzą do powstawania zaskórników, czyli unikać kremów na bazie olejów. Preferowane są środki na bazie żelów oraz podłoża zawierające pochodne silikonu (cyklometykon, dimetykon). Klinicznie nie wykazano większej skuteczności mydeł przeciwbakteryjnych, np. z chlorheksydyną czy triklosanem (wyjątek to nadtlenek benzoilu). Korzystne jest stosowanie kosmetyków z kwasem mlekowym (α-hydroksykwasem, ang. α-hydroxy acid – AHA), który działa keratolitycznie, ma wysoką zdolność wiązania wody i działa przeciwbakteryjnie. Niestety może działać drażniąco.

Oto cechy idealnego preparatu kosmetycznego dla osób z trądzikiem: łagodne działanie oczyszczające, brak nasilania łojotoku, brak stymulacji komedogenezy, brak interakcji z lekami przeciwtrądzikowymi, łagodzenie działań niepożądanych wynikających z terapii trądziku (suchość skóry) oraz kamuflaż kosmetyczny.

 

W leczeniu zmian skórnych o łagodnym i umiarkowanym nasileniu stosuje się preparaty miejscowe. W ciężkich przypadkach oprócz leczenia miejscowego stosuje się leki działające ogólnoustrojowo. Terapia skojarzona przynosi więcej korzyści niż monoterapia. Zawsze jednak należy pamiętać o właściwej pielęgnacji skóry, a dopiero potem o stosowaniu leczniczych maści.

Retinoidy w postaci maści to leki pierwszego rzutu w trądziku łagodnym i umiarkowanym. Są to pochodne witaminy A, które hamują tworzenie mikrozaskórników, ograniczają liczbę dojrzałych zaskórników oraz zmniejszają liczbę zapalnych na skórze. Retinoidy regulują dojrzewanie i złuszczanie mieszków włosowych, jednak nie hamują produkcji łoju. Terapię retinoidami rozpoczyna się od najmniejszych dawek, a maści nakłada się na oczyszczona skórę. W pierwszych dniach kuracji może wystąpić pogorszenie, a trwała poprawa następuje po 4-6 tygodniach.

Antybiotyki i nadtlenek benzoilu mają działanie przeciwbakteryjne i antyseptyczne. Hamują rozwój bakterii Propionibacterium acnes, a tym samym ograniczają istniejące zmiany i rozwój nowych. Ponadto nadtlenek benzoilu działa złuszczająco i komedolitycznie, tj. rozpuszcza zaskórniki, ale drażni skórę. Antybiotyki stosowane miejscowo działają wolniej i słabiej. Kwas azelainowy działa przeciwbakteryjnie, komedolitycznie i delikatnie złuszczająco.

Podstawa leczenia trądziku to właściwa pielęgnacja skóry trądzikowej. Częste mycie skóry łojotokowej nie poprawia jej stanu, a szorowanie może zaostrzyć stan zapalny. Najlepsze efekty przynosi mycie palcami, gdyż myjki mogą zwiększać liczbę wykwitów z powodu rozrywania mieszków włosowych. Do pielęgnacji powinno się wybierać kosmetyki, które nie prowadzą do powstawania zaskórników, czyli unikać kremów na bazie olejów. Preferowane są środki na bazie żelów oraz podłoża zawierające pochodne silikonu (cyklometykon, dimetykon). Klinicznie nie wykazano większej skuteczności mydeł przeciwbakteryjnych, np. z chlorheksydyną czy triklosanem (wyjątek to nadtlenek benzoilu). Korzystne jest stosowanie kosmetyków z kwasem mlekowym (α-hydroksykwasem, ang. α-hydroxy acid – AHA), który działa keratolitycznie, ma wysoką zdolność wiązania wody i działa przeciwbakteryjnie. Niestety może działać drażniąco.

Oto cechy idealnego preparatu kosmetycznego dla osób z trądzikiem: łagodne działanie oczyszczające, brak nasilania łojotoku, brak stymulacji komedogenezy, brak interakcji z lekami przeciwtrądzikowymi, łagodzenie działań niepożądanych wynikających z terapii trądziku (suchość skóry) oraz kamuflaż kosmetyczny.